Psychomotorische therapie tijdens zwangerschap of na bevalling
Problemen rondom zwangerschap
Een zwangerschap en bevalling horen mooie gebeurtenissen in het leven te zijn. Maar het zijn ook gebeurtenissen die veel impact hebben, waardoor de meeste vrouwen last hebben van enige angstgevoelens of somberheid. Bij sommige vrouwen houden deze gevoelens langdurig aan of zijn ze in zo hevige mate aanwezig dat het de kwaliteit van leven sterk beïnvloedt.
Stemmingsstoornissen komen voor bij 1 op de 8 zwangerschappen en zijn daarmee de meest voorkomende psychiatrische stoornissen rond zwangerschap, geboorte en kraamtijd.
Een zwangerschap zorgt voor grote veranderingen in iemands leven. In combinatie met alle hormonen in het lichaam en de impact die een bevalling heeft, zijn zwangerschap en kraambed perioden waarin veel psychiatrische ziekten aan de oppervlakte kunnen komen. Wanneer iemand tijdens of na een zwangerschap last van angst of depressie heeft of de bevalling als traumatisch ervaren, dan is het goed om hierbij hulp te zoeken, zodat alle emoties weer geordend worden en weer genoten kan worden van deze periode die zoveel moois te bieden heeft.
Het proces van kinderwens tot een opgroeiend kind in uw armen neemt lange tijd in beslag, waardoor er verschillende momenten zijn waarop zich problemen kunnen voordoen. U kunt al last hebben van angsten zodra een kinderwens in beeld komt, u kunt zich overmatig zorgen maken tijdens de zwangerschap, of de problemen kunnen zich voordoen na de geboorte. Ook kan het zijn dat bestaande psychische problemen versterkt worden in deze periode. Hieronder vindt u meer uitleg over verschillende complicaties die zich kunnen voordoen.
- Angst; De angst niet zwanger te raken, angst voor een miskraam of angst dat er iets met het kindje gebeurt. Het piekeren erover kan zo erg worden dat iemand in paniek kan raken of last van dwanghandelingen krijgt.
- Postpartumdepressie; Wordt ook wel postnatale depressie genoemd en treedt op na een bevalling. De meeste vrouwen die net bevallen zijn, worstelen wel met enige neerslachtige gevoelens, prikkelbaarheid en vermoeidheid. Bij sommige vrouwen houden deze negatieve gevoelens langere tijd aan. De vreugde om het nieuwe leven mist en ook het gevoel van moederliefde wordt niet ervaren. Soms kan dit leiden tot een afkeer van de baby of juist overbezorgdheid.
- Manisch-depressieve/bipolaire stoornis; Bij mensen met een manisch-depressieve of bipolaire stoornis schommelt de stemming tussen twee extremen. Er zijn zeer sombere momenten (een depressie), die afgewisseld worden door perioden waarin u zich juist extreem vrolijk voelt en het gevoel hebt de hele wereld aan te kunnen (een manie). Voor iemand die al aanleg heeft voor deze ziekte, is de zwangerschap een risicovolle periode.
- Posttraumatische stressstoornis; Een posttraumatische stressstoornis (PTSS) kan zich voordoen na een ernstige gebeurtenis in iemands leven, zoals een gecompliceerde zwangerschap of bevalling. Als een bevalling bijvoorbeeld levensbedreigend is geweest voor moeder of baby, kan dit een traumatische ervaring zijn. Bij een posttraumatische stressstoornis is iemand langdurig angstig of somber en herbeleeft de gebeurtenis telkens weer. De vervelende gebeurtenis blijft het leven beheersen, ook als ze al ver in het verleden ligt.
PMT bij zwangerschap en psychische problemen
Omdat de problemen en gedachten van zwangere vrouwen sterk kunnen verschillen in aard en ernst, zal ook de PMT behandeling zich aanpassen aan de mogelijkheden, wensen en behoeften van de cliënt. PMT tijdens de zwangerschap zal gericht zijn op het stimuleren van het contact maken met jezelf en de ongeboren baby. Ook is er aandacht voor het leren omgaan met de gevoelens (o.a. angst, spanning en onzekerheid) in relatie tot de zwangerschap, bevalling en moederschap.
Na de bevalling is het o.a. belangrijk dat de moeder weer op een goede manier in beweging komt. Er is aandacht voor bijv. inspannings-, -ontspanning, bekkenbodem- en ademhalingsoefeningen.
Zowel tijdens de zwangerschap als na de bevalling richt PMT zich erop dat de hormonen niet meer de regie hebben over de gevoelens en gedachten, maar dat de moeder (in spé) weer het evenwicht vindt in het denken, voelen en handelen.
